METODA “DOTYK I KOMUNIKACJA” M. CH. KNILL'ÓW
Celem naszej pracy tą metodą jest dostarczanie dziecku poczucia bezpieczeństwa i zaufania, a także wyrobienie świadomości schematu własnego ciała. W czasie programu terapeuta siedzi za dzieckiem i wspiera go, współdziałając czy mobilizując do podjęcia samodzielnej aktywności. Jeśli dziecko nie ma możliwości samodzielnie wykonania żadnego czynnego ruchu, ręce terapeuty sterują jego ciałem. Ważny jest tutaj „dobry” dotyk, który buduje między dzieckiem a prowadzącym podstawy zaufania oraz bezpieczeństwa.
W przedszkolu pracujemy głównie w oparciu o program wprowadzający oraz program specjalny (SPH) przeznaczony dla dzieci ze znaczną niepełnosprawnością fizyczną. Każdy ruch dziecka wspierany jest przez specjalny akompaniament muzyczny, będący sygnałem konkretnej aktywności. Zadaniem muzyki jest stymulacja uwagi a także stwarzanie korzystnych podstaw do uczenia się. Dziecko zapamiętuje kolejne sekwencje sygnałów muzycznych, co sprawia, że dotyk terapeuty jest dla niego przewidywalny. Taka rytualizacja aktywności jest dla dziecka źródłem poczucia bezpieczeństwa.
Ten program pomaga dziecku poznać swoje ciało, wspomaga rozwój wyobrażenia ciała jako jedności nawet wtedy, gdy dziecko nie jest zdolne do używania go aktywnie i świadomie.